Denk aan elkander, geef door die koriander!

Het was goed slapen in onze kingsize onder het Zuiderkruis. De kaketoes riepen ons om 8.30 am het bed uit en keken ons onweerstaanbaar aan vanaf de veranda, dus toch maar weer wat vogelvoer gestrooid. Na een lekker ontbijtje met roerei van Arjan maakten we ons gereed voor de wandelexcursie onder leiding van Stephen en Loes. Die zou naar de Pinnacle leiden, een hoge top in de noordelijke Grampians.
The Grampians zijn een massief van zandsteen. Miljoenen jaren geleden was hier nog een grote zee. De Grampians hebben de golven weten te weerstaan. Er zijn woeste, steile bergwanden en fascinerende rotsformaties gevormd die grappige namen hebben gekregen. Daar zijn de Australiërs goed in, in grappige namen.
De wandeling was in totaal 4,2 km, maar vanwege het klimmen, dalen en foto's maken om elke hoek, deden we daar zo'n 2,5 uur over. Het weer was ons gunstig gezind en in de strakblauwe lucht lagen de bergen er prachtig bij. We klauterden als klimgeiten over rotsen en door rotsspleten; zo werkten we stevig aan onze conditie. De beloning was natuurlijk de top, de Pinnacle, vanwaar we over een groot deel van de Grampians uitkeken en zelfs in de diepte onze camping zagen liggen. Kjell, die wel 5 keer per week voetbalt maar niet gewend is om wandelingen te maken, leek het hardst te genieten en stapte stevig voor ons uit.
We konden weer nieuwe spots toevoegen aan onze vogellijst: new holland honeyeater, yellow-bellied sunbird, de superb fairy-wren, een eagle (waarschijnlijk de kleine), de Australian raven en de pied currawong. Op de terugweg zagen we vanuit de auto ook nog twee wallaby's.
Koala's hebben we niet waargenomen. Yvonne hoorde van Josephine dat er nog maar eentje leeft in het hele gebied. De rest is aan chlamydia overleden. Dat riep bij ons de vraag op hoe de eerste koala met chlamydia deze aandoening heeft opgelopen.
Na de Pinnacle zijn we nog naar The Balconies gereden. In een kwartiertje liepen we naar een fantastisch uitkijkpunt. Ook hier hebben we menig selfie gemaakt en foto's met de panoramic function op Loes haar iPhone.
Nu zitten we op te warmen in onze cabin. De zonsondergang is weer adembenemend, evenals de geur van de grote pan Indiase curry, die rustiek op het vuur pruttelt. Koriander erbij, sperziebonen en tomatensalade: dit overtreft campingvoer.
Straks gezellig met z'n allen naar de hotspot bij de receptie om te facebooken en dit blog te plaatsen.