Uitzwaaien
Door: Annet
Blijf op de hoogte en volg Annet
10 Augustus 2017 | Australië, Sydney
Het waren onze laatste waarnemingen in Port Douglas. Om tien uur hadden we het Bahama House, onze villa, te verlaten. Na een gezellige avond met veel tijd voor evaluatie en reflectie scheidden onze wegen vanochtend. Helaas. Yvonne en de kinderen verkasten naar een spa-resort aan de andere kant van de doorgaande weg voor vier laatste verwendagen. Loes en Stephen hadden een afspraak met vrienden in de buurt, voordat zij naar Melbourne zouden vliegen. En Yoyo en Arjan reden met ons naar het vliegveld van Cairns, waar zij een huurauto zouden ophalen om nog vier dagen in het achterland (Table Land) door te brengen. Marc en ik hadden om 18.00 uur het vliegtuig naar Sydney te halen.
Om er toch nog een fijne laatste vakantiedag van te maken, had Marc een route door het binnenland uitgestippeld langs wat uitkijkpunten, een dorpje voor een koffiestop en het Jabiru natuurpark in het Tropical Savanna and Wetland Reserve bij Mareeba. Hier liggen 12 lagoons die met elkaar in verbinding staan. Weer zagen we een nieuw landschap. We reden tussen mangogaarden, koffieplantages, sugercanevelden en termietenheuvels.
In het park raadde de beheerder aan om te wandelen i.p.v. te varen. De kans op mooie spots was dan groter. Hij kreeg gelijk. Op de lagoons zagen we weinig spannends, maar wel zwarte zwanen en de jacana (de lotus- of jezusvogel met lange tenen die over het water lijkt te lopen). In de lucht en de bomen tijdens de Pandanus-wandeling hebben we wél vogels gezien die we nog niet afgestreept hadden: de bosijsvogel (de vierde ijsvogelsoort deze vakantie!), de black-faced cuckoo-shrike, de dubbelgebaarde vink, een bijeneter die niet een regenboogbijeneter was, en de chestnut-brested mannikin. Helaas liet de jabiru (de zwartgenekte ooievaar) zich niet zien.
Behalve van de vele vogeltjes, genoten we ook van het Savanna-landschap waar het pad door kronkelde en de droge beddingen van kleine canyons waar in het natte seizoen ongetwijfeld woeste wateren doorheen kolken. Er liepen grappige hagedisjes en er waren vliegende sprinkhanen. In Australië stelt de natuur je nooit teleur!
Na een wandeling van twee uur daalden we door het regenwoud af naar de kust. Inmiddels werd voor Arjan de kiespijn, waar hij al een week mee kampt, erger. Hij kon niet eten en praten was ook lastig. We vonden het allemaal zo sneu voor hem! Op het vliegveld, waar Loes en Stephen inmiddels ook waren gearriveerd, namen we snel afscheid van Yoyo en Arjan; zij gingen naar de spoedeisende hulppost van het ziekenhuis, waar Arjan een ingreep heeft ondergaan. Met z'n viertjes dronken we een glaasje en aten een hapje. Stephen herhaalde zijn woorden van gisteravond, toen hij zei dat hij ons allemaal zo positief en enthousiast vond. Treffende feedback voor een gezelschap dat de hele vakantie flauwe klachten heeft lopen bedenken ;-)
Toen was het ook voor ons tijd om afscheid van Loes en Stephen te nemen. We zeiden nog één keer tegen elkaar dat het niet beter had kunnen zijn dan hoe het allemaal gelopen en geweest is (op Arjans kiespijn na, natuurlijk!). De familie Zeur zou de familie Zeur niet zijn, als we de vakantie een '10 out of 10' zouden geven. We geven haar daarom een 10-. Loes en Stephen zwaaiden ons uit toen we moesten boarden en vanuit ons toestel zwaaiden wij nog even naar hun toestel twee gates verderop, niet wetende dat die vlucht gecancelled zou worden en zij noodgedwongen nog een nachtje in Cairns moesten blijven.
Wij zijn terug bij af, in Sydney. Onze toer door de rechterhelft van dit prachtige en fijne land ronden we hier af met een laatste overnachting. 16 more hours op Australische bodem of, zoals ze bij Masterchef Australia zeggen, only 960 minutes to go!
-
10 Augustus 2017 - 17:44
Ellen:
Heerlijk! Klinkt als een superrrgave reiservaring!!!
Goede terugvlucht!!
Xx -
10 Augustus 2017 - 20:14
Karin :
Goeie reis !,,,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley