Busje komt alweer!

Tot de landing op het vliegveld van Cairns hadden we niets te klagen: de vlucht was rustig en op tijd. Eenmaal bij de rental van Europcar kwam de familie Zeur aan haar trekken. Er stond een lange rij. Mensen liepen mopperend weg, omdat zij niet de auto konden krijgen die ze gereserveerd hadden. Een Nederlands gezin met 3 kinderen kwam na 5 minuten alweer terug: lekke band met hun toyota corolla. Later bleken Loes, Stephen, Yoyo en Arjan ook een slechte service gehad te hebben. Ons lange wachten werd beloond: er was geen toyota corolla meer. Gratis kregen we een upgrade en zo zaten we een uur later in een SUV op de Captain Cook Highway. Bij aankomst in Port Douglas bleek het de auto te zijn die Loes had gereserveerd. Kunnen jullie het nog volgen?
Die 'snel'weg was meteen al een prachtige route. 65 km langs de Coral Sea van het Great Barrier Reef slingerden we door tropisch regenwoud. We stopten bij Rex Lookout, want Laura en Tess rekenen inmiddels op een dagelijks selfie van hun ouders ("awkward, isn't it?"). Hier keken we uit op een langgerekt en verlaten strand met links de zee en rechts de bergen met regenwoud.
Daarna was het nog maar een klein stukje rijden naar Port Douglas, waar alle anderen het vakantiehuis al hadden betrokken. Fijn hoor, om iedereen weer te zien! Zo vaak en veel zien we elkaar in NL nooit :-) Er viel natuurlijk veel bij te kletsen. Dat deden we bij een verfrissende 27°C in de loungeset buiten, bij het zwembad, tussen de mango- en kokosnootbomen. Wie even naar binnen ging, bleef 10 minuten weg, want het huis is zó groot, dat je erin verdwaalt. Loes heeft eens een huisje geboekt, zeg! Het barbecuen deden we in een andere hoek van de tuin, waar behalve een lange tafel ook een openluchtkeuken is. Dit is echt boven onze stand, maar qua prijs zouden 3 cabins op een park op hetzelfde neergekomen zijn, dus ons hoor je niet mopperen.
Zondag werd uitgeroepen tot lummeldag. Geen animatieprogramma of andere afspraken, maar verplicht lummelen. Wie wilde, ging mee naar de markt aan de haven. We gingen met z'n zessen in één auto door achterin een extra bank op te trekken. Weer zaten we in een busje :-) De markt was superleuk! Een beetje spiriwiri, dat wel, maar ook veel kraampjes met mooie sieraden, kunst en lekkernijen. We namen een verse icetea met gember, limoen en citroengras. Lekker fris bij dit drukkende weer. Het was bewolkt, maar onverminderd warm. Met een buit van verse ananas en een kilo reuzegamba's voor de lunch kwamen we een paar uurtjes later weer thuis.
In de middag hebben we een wandelingetje over four mile beach gemaakt. Dat ligt op 100 meter van ons huis (sorry, het is wel veel opscheppen...). Het was eb en grote delen vielen droog, als in de waddenzee. Door de bewolking waren de kleuren niet zoals in de reisfolders, maar het was hoe dan ook bijzonder om over een strand met palmbomen en mangroven te struinen. En dat samen met je vrienden die je normaal gesproken aan de andere kant van de aardbol ontmoet.
Veel tijd voor het strand was er niet, want om 15.15 uur begon een belangrijke wedstrijd in de Australian football league, die van de Tigers (Richmond) tegen de Hawks (Hawthorn), Stephens cluppie. Ondertussen fladderden geuren van pruttelende pastasauzen door de hordeuren naar het terras. Het leven is mooi!