Finding Nemo
Door: Annet
Blijf op de hoogte en volg Annet
15 Juli 2017 | Australië, Sydney
Meet the real locals. Dat was ons thema van vandaag. Aangezien we gisteren het reizen per ferry hebben ontdekt, lieten we ons door het veerpontje afzetten bij Taronga Zoo. Overigens niet alleen vanwege 'de locals' die we daar konden zien, als wel om de fraaie ligging tegen de rotsen aan de baai. We lieten de kabellift voor losers links liggen, namen de low entry en hebben ons vanaf daar al cirkelend omhoog begeven door de dierentuin. Met de natuurlijke begroeiing en de prachtige uitzichten was het tegelijkertijd hiken & beesten kijken.
Veel dieren maakten ons aan het lachen. Het begon al goed bij de vogelshow, waar we een staartje van meepikten. Die werd sierlijk afgesloten door een vlucht papegaaien, maar een witte ibis kwam er dwars doorheen gevlogen. De witte ibis, de duif van Sydney...
En verder: de Tasmaanse duivel lag te slapen met z'n duivelsoortjes recht overeind. De koala's zaten elk suf en bewegingsloos in een eigen eucalyptusboom, op eentje na. Die vertoonde warempel activiteit en sprong van de ene naar een andere tak. Koddig! We zagen Australian pelicans en hadden meteen zin om Finding Nemo weer te zien. (Later, in de baai, zouden we nog veel meer pelikanen zien vliegen en drijven.) De gibbons hingen met hun slungelige armen en poten net zo lekker languit als in de Pandadroom in de Efteling. Het pas geboren Aziatische olifantje wilde een struik bleekselderij in één keer naar binnen werken, maar dat zag eruit als een tennisser die de bal maar niet van de grond krijgt met racket en voet. En de kangoeroes lagen ongegeneerd te luieren. Zij vertonen hetzelfde gedrag als het wildlife in onze eigen zoo aan de Kanis: overdag veel slapen en energie sparen, om 's avonds en 's nachts goed bij te eten; af en toe wat zand wegkrabben, zodat je op een koeler laagje kunt liggen; veel groen eten, waardoor je weinig extra water nodig hebt.
Terug naar Circular Quay met de ferry, opnieuw in het zonnetje op het dek. Het weer is tot nu toe heerlijk. Veel zon met een (welkom) fris briesje. Alleen rond zonsondergang wordt het snel frisser.
Vanaf Circular Quay vertrekken heel veel ferries naar alle uithoeken van de stad. We misten helaas nét de ferry naar Parramatta, de buitenwijk die 25 km verderop aan de baai/rivier ligt en de eerste plek was die de Engelsen koloniseerden. We wilden er de andere locals 'ontmoeten', de Aborigines. Langs de rivier loopt nl. een pad met aboriginal-tekeningen van hun geschiedenis. Maar we hadden geen zin om een uur op de volgende ferry naar Parramatta te wachten (ook omdat het dan al zou gaan schemeren). Dus hebben we een andere genomen die er in de buurt kwam, namelijk met het Olympische park als eindstation. Ook nu konden we weer lekker buiten zitten en keken onze ogen uit. Zeker toen op de terugweg de zon langzaam onderging en de lucht boven Sydney rood kleurde. Net als onze neus en wangen.
Veel dieren maakten ons aan het lachen. Het begon al goed bij de vogelshow, waar we een staartje van meepikten. Die werd sierlijk afgesloten door een vlucht papegaaien, maar een witte ibis kwam er dwars doorheen gevlogen. De witte ibis, de duif van Sydney...
En verder: de Tasmaanse duivel lag te slapen met z'n duivelsoortjes recht overeind. De koala's zaten elk suf en bewegingsloos in een eigen eucalyptusboom, op eentje na. Die vertoonde warempel activiteit en sprong van de ene naar een andere tak. Koddig! We zagen Australian pelicans en hadden meteen zin om Finding Nemo weer te zien. (Later, in de baai, zouden we nog veel meer pelikanen zien vliegen en drijven.) De gibbons hingen met hun slungelige armen en poten net zo lekker languit als in de Pandadroom in de Efteling. Het pas geboren Aziatische olifantje wilde een struik bleekselderij in één keer naar binnen werken, maar dat zag eruit als een tennisser die de bal maar niet van de grond krijgt met racket en voet. En de kangoeroes lagen ongegeneerd te luieren. Zij vertonen hetzelfde gedrag als het wildlife in onze eigen zoo aan de Kanis: overdag veel slapen en energie sparen, om 's avonds en 's nachts goed bij te eten; af en toe wat zand wegkrabben, zodat je op een koeler laagje kunt liggen; veel groen eten, waardoor je weinig extra water nodig hebt.
Terug naar Circular Quay met de ferry, opnieuw in het zonnetje op het dek. Het weer is tot nu toe heerlijk. Veel zon met een (welkom) fris briesje. Alleen rond zonsondergang wordt het snel frisser.
Vanaf Circular Quay vertrekken heel veel ferries naar alle uithoeken van de stad. We misten helaas nét de ferry naar Parramatta, de buitenwijk die 25 km verderop aan de baai/rivier ligt en de eerste plek was die de Engelsen koloniseerden. We wilden er de andere locals 'ontmoeten', de Aborigines. Langs de rivier loopt nl. een pad met aboriginal-tekeningen van hun geschiedenis. Maar we hadden geen zin om een uur op de volgende ferry naar Parramatta te wachten (ook omdat het dan al zou gaan schemeren). Dus hebben we een andere genomen die er in de buurt kwam, namelijk met het Olympische park als eindstation. Ook nu konden we weer lekker buiten zitten en keken onze ogen uit. Zeker toen op de terugweg de zon langzaam onderging en de lucht boven Sydney rood kleurde. Net als onze neus en wangen.
-
15 Juli 2017 - 23:42
Karin:
Ik vind het echt leuk die verslagen
Had gisteren een hoofdplaatse die al ruim 20 jaar in australie woonde
Nu op bezoek bij familie. Mooie verhalen
Geniet ! -
16 Juli 2017 - 12:09
Sylvia:
Favoriet to nu toe: die kangoeroe! :-) -
16 Juli 2017 - 12:10
Sylvia:
(als 'ie tenminste niet echt dood is...) -
16 Juli 2017 - 12:26
Monique:
Geweldig om jullie zo te volgen. We zijn jaloers!!!!!
Die vogels zijn prachtig he. Merel heeft er ook al mooie foto's van gemaakt.
Zij gaat overigens nu ook goed. Zit op Penrith nu en leert ook nieuwe mensen kennen.
De rust keert terug (gelukkig :-))
Have fun!!! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
